SHEREHE YA MOYO MTAKATIFU WA YESU NA JUBILEI YA MAPADRI
Msingi wa Sherehe
Sherehe hiyo huadhimishwa siku ya
Ijumaa baada ya Dominika ya Sherehe ya
Mwili na Damu takatifu ya Bwana wetu Yesu Kristo. Imechaguliwa siku ya Ijumaa,
ni siku aliyouawa Bwana wetu Yesu Kristo alipoonyesha kilele cha upendo wake
kwetu kama yeye mwenyewe alivyosema. “Hakuna aliye na upendo mwingi kuliko huu,
wa mtu kuutoa uhai wake kwa ajili ya rafiki zake”(Yn 15:13).
Tunapotafakari na kufuatia historia
ya Sherehe yenyewe tunaona inatokana na kuwa na Ibada kubwa kwa Moyo Mtakatifu wa Yesu. Kutokana na
Wakristo kumheshimu Bwana wetu Yesu Kristo, Mungu mtu, kwa ajili ya upendo wake
mkuu kwetu wanadamu, upendo ambao ishara yake ni moyo wake mtakatifu, hatimaye
tunayo
Sherehe hiyo.
Mababa wa
Kanisa
Tayari katika karne za kwanza enzi za
Mababa wa Kanisa waliziona sehemu fulani katika Injili kama ishara ya upendo
mkuu wa Yesu kwetu wanadamu. Kwa mfano Yesu anapowaalika wale wanaoelemewa na
mizigo wamwendee: “Njoni kwangu ninyi nyote msumbukao na wenye kulemewa na mizigo, nami
nitawapumzisha. Jitieni nira yangu... nanyi mtapata raha nafsini mwenu”.(Mt 11;28-30). Katika Injili ya Yohane Yesu huwaalika
wanaoona kiu waende kwake: “Mtu akiona kiu, na aje kwangu anywe” (Yn 7:37).
Tena, Mababa hao wa Kanisa walitafsiri
tendo la Yesu kuchomwa ubavu wake kwa mkuki na kutokwa damu na maji kuwa ishara
ya upendo wake mkuu kwetu wanadamu(Yn
19:34). Kujibu upendo mkuu wa Yesu
kwetu wanadamu walianza kuwa na sala maalum kuonyesha kwamba wanampenda Yesu.
Kwa kuwa moyo ni kielelezo cha upendo basi mpango huo wa sala ukapata jina Ibada
kwa Moyo Mtakatifu wa Yesu. Baadhi
ya watakatifu wa karne ya kumi na mbili
kama Anselmo wa Canterbury(1033-1109)
na Bernardo wa Kleovoo Abate (1090-1153)
walikuwa na Ibada kubwa kwa Moyo
Mtakatifu wa Yesu.
Kadiri miaka ilivyoendelea Ibada kwa
Moyo Mtakatifu wa Yesu ilipata nguvu na kuenea. Katika karne ya kumi na tatu
tunaona watakatifu wengi waliadhimisha Ibada hiyo. Baadhi yao walijaliwa
kutafakari upendo wa Mungu na kusali kwa
namna ya pekee na hata kujaliwa maono. Katika karne ya kumi na sita Shirika la
Wajesuiti waliieneza Ibada hiyo na kuwahimiza watu kusali.
Katika karne ya kumi na saba watawa
wa huko Ufaransa kama Mt.Yohane Eudes (alifariki
1680) waliiimarisha kwa dhati na kuieneza Ibada kwa Moyo Mtakatifu wa Yesu. Kwa ruhusa ya Askofu wake
Mt.Yohane Eudes alikuwa kuhani wa kwanza kuadhimisha sikukuu ya Moyo Mtakatifu
wa Yesu. Aliruhusiwa kuadhimisha sikukuu hiyo 20.10.1672 lakini katika makanisa
ya utawa wake tu kwani mpaka hapo sikukuu hiyo ilikuwa haijatangazwa.
Mt Margareti Alakoki
Historia ya Sherehe hiyo hatimaye
ilifikia kilele chake katika maono aliyopata Mt.Margareti Maria Alakoki
(Alacoque) kati ya miaka 1673 mpaka 1675. Yeye alikuwa mtawa wa Shirika la
Maonano (Visitation Sisters) huko Ufaransa na alipata
kutokewa na Yesu Kristo mara kadhaa akimtaka aombe kuanzishwa kwa sikukuu ya
Moyo mtakatifu wa Yesu. Katika maono hayo alielekezwa sikukuu iadhimishwe
Ijumaa ya oktava ya sikukuu ya Mwili wa
Kristo ambayo sasa inaitwa Sherehe ya
Mwili na Damu takatifu ya Yesu. Pamoja na Sikukuu hiyo Mt. Maria Margareti
Alakoki aliambiwa kuhusu kusali na kupokea Ekaristi siku za Ijumaa na pia
kuabudu Ekaristi kwa saa moja.
Taarifa hiyo ya Mt.Margareti Maria
Alakoki ilipofika katika uongozi wa Kanisa huko Roma, haikupokeleka mara.
Ilichukua karibu miaka mia mpaka Papa Klementi wa kumi na tatu(XIII) alipoanza
kuonyesha dalili za kukubali. Wakati huo
wote watu waliendelea kuwa na Ibada kwa Moyo Mtakatifu wa Yesu. Mwaka 1765 Papa
Klementi aliwaruhusu Maaskofu wa Poland na Wakuu wa Undugu
wa Moyo Mtakatifu wa Yesu
kuadhimisha sikukuu hiyo. Ulikuwa mwaka
1856 Papa Pius wa tisa (IX) aliitangaza sikukuu ya Moyo mtakatifu wa Yesu iadhimishwe popote katika Kanisa.
Baadaye kidogo mwaka 1899 Papa Leo wa kumi na
tatu (XIII) aliipandisha hadhi yake na
kuagiza kila nchi iwekwe chini ya ulinzi wa Moyo Mtakatifu wa Yesu. Papa Pius wa kumi na moja (XI) mwaka 1928
aliipandisha tena hadhi ya sikukuu hiyo baada ya kuifanyia marekebisho.
Aliiweka kuwa sherehe ingawa ilibaki
kuwa sikukuu ya hiari na wala si ya amri, yaani haiwalazimu waamini
wote kushiriki kusali siku hiyo.
Kwa hiyo tunaona Sherehe hiyo
ilivyopitia hatua mbalimbali kihistoria mpaka kufikia hatua iliyopo sasa
tunapoiadhimisha. Mapapa mbalimbali wamekuwa wakiipa heshima sikukuu hiyo
kadiri miaka ilivyokuwa ikienda. Miaka mia moja baada ya Papa Pius wa tisa
kuitangaza iadhimishwe pote katika Kanisa, yaani 1956 halifa wake Pius wa kumi
na mbili (XII) aliandika waraka maalum kusahihisha mawazo ya wapinzani wa
sikukuu hiyo. Waraka huo unajulikana kwa
jina lake katika lugha ya kilatini: Haurietis
aquas yaani Mtachota maji. Papa
anapinga mawazo potovu ya wale waliokuwa wanaibeza Sherehe hiyo.
Liturujia ya
Sherehe
Katika marekebisho ya Mtaguso mkuu wa
pili wa Vatikano matini yamekuwa hasa
yale ambayo yaliidhinishwa na Papa Pius wa kumi na moja (XI). Kabla yake mkazo
ulikuwa katika mateso ya Bwana kumbe sasa mkazo ni mapendo makubwa ya Kristo kwetu ambayo yamejidhihirisha katika
kutukomboa na kutuondolea dhambi zetu.
Mpango wa masomo ya Misa ni kama
Sherehe nyingine yaani masomo matatu katika
miaka mitatu. Masomo yanasisitiza mapendo aliyokuwa nayo Mungu kwetu
sisi wanadamu. Katika Agano la Kale Mwenyezi Mungu alionyesha mapendo hayo kwa
taifa lake la Israeli.Kumbe katika Agano Jipya mapendo ya Mungu yamefikia
kilele na kuonekana kwa njia ya Mwanae Yesu Kristo alipokubali kujitoa kuteswa
na hatimaye kuuawa kwa ajili yetu. Mwinjili Yohane anaelezea kilele cha mapendo
ya Mungu kwetu anaposema: “Kwa maana jinsi hii Mungu aliupenda ulimwengu, hata akamtoa
Mwanawe pekee, ili kila mtu amwaminiye
asipotee bali awe na uzima wa milele”(Yn 3:16).
Katika kuadhimisha Sherehe hii mwaka
huu tunaadhimisha pia Jubilei maalum ya Huruma ya Mungu kwa Mapadri. Basi
waamini wote wanapaswa kuwaombea Mapadri
ili waweze kutenda vema utume wao. Wanapowahubiria wengine wenyewe
wajitakatifuze, wawe watakatifu.
ininXfrinne_1987 Jay Wiley click here
ReplyDeleteheapigreveab